Etapy procesu orzeczniczego:
- ustalenie dokładnego rozpoznania klinicznego choroby w jednostce orzeczniczej;
- rozstrzygnięcie jednoznaczne lub z wysokim prawdopodobieństwem, że choroba została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo sposobem wykonywania pracy;
- orzeczenie o rozpoznaniu (bądź o braku podstaw do rozpoznania) choroby zawodowej przesyłane jest do pracownika/byłego pracownika oraz do państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, państwowego granicznego inspektora sanitarnego, państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, państwowego inspektora sanitarnego, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2011 r. Nr 212, poz. 1263 oraz z 2012 r. poz. 460), komendanta wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej albo inspektora wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej.
Decyzja administracyjna w sprawie choroby zawodowej
- I stopień administracyjny stanowi właściwy: państwowy powiatowy inspektor sanitarny, państwowy graniczny inspektor sanitarny, państwowy wojewódzki inspektor sanitarny, państwowy inspektor sanitarny, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2011 r. Nr 212, poz. 1263 oraz z 2012 r. poz. 460), komendant wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej albo inspektor wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej;
- decyzję o stwierdzeniu bądź o braku podstaw do stwierdzenia otrzymują: pracownik/były pracownik, pracodawcy, u których pracownik/były pracownik był narażony na udokumentowany czynnik sprawczy rozpoznanej choroby zawodowej, jednostka orzekająca;
- uprawomocniona, pozytywna decyzja inspektora sanitarnego w sprawie choroby zawodowej umożliwia złożenie wniosku do właściwego oddziału ZUS o świadczenie z tytułu choroby zawodowej.
